Fly like an eagle. Goud voor Elien met 4,30m !
Kwinten en Kasper op het podium van het kogelstoten.
4 x Goud, 5 x Zilver en 3 x Brons op KVV AC
Gent Blaarmeersen, 18 mei 2023
DCLA kaapte op het Kampioenschap van Vlaanderen in Gent een recordaantal van 12 medailles weg. Goud was er voor Lode Van Tente, Elien Vekemans, Elias Sleeckx en Thomas Van Nuffelen.
Vroeg in de ochtend was Florence Amon aan de slag in het hinkstapspringen. Florence raakte maar moeilijk in het ritme en vond haar beste niveau niet. In de vijfde beurt verdrong een concurrente haar van de leiding en daar had Florence geen antwoord meer op. Met 11,59m miste ze de titel jammerlijk met 3cm. Kop op, Florence !
Op de rondbaan was toen een spannende 5000m aan gang. Yewbdar Denys hield goed stand in de kopgroep maar kon net niet de hand uitsteken naar een medaille. Uitstekende 17’12”12 leverde haar plaats 5 op. Charlotte Vermeylen finishte verderop in 19’32”06, een zuchtje boven haar PR. Lode Van Tente tankte op de Interclub in Luik vertrouwen, met name in zijn eindschot. De concurrentie bleek niet bij de zaak en rolde als het ware de loper uit voor een verschroeiende slotronde van Lode die afgetekend naar o zo mooie KVV-winst liep, met opzienbarend PR van 14’43”40 er bovenop.
In Gentbrugge werden de hamers geslingerd. Evi Vercruysse werd hier verrassend in het defensief gedrongen door een scholiere uit Houtland, waardoor brons haar dreigde te ontglippen. In de laatste ronde troefde Evi met zelden vertoonde strijdlust toch haar rivale nog nipt af voor brons met 52,72m. Hier zagen we een nieuwe Evi opstaan van wie we nog mooie dingen verwachten.
Voor de vierde medaille van de voormiddagsessie zorgde een magistrale Elien Vekemans. De EK-limiet had ze al op zak, nu is het voor Elien sereen toewerken naar het vervolg van dit seizoen. Zelfbewust en cool bedwong Elien alsmaar ijlere hoogtes om af te kloppen bij 4,30m, een outdoor PR en goed voor de tweede Europese jaarprestatie bij de Beloften. Alstublieft. Scholiere Gitte Bellemans aanschouwde dit van nabij en sloot zelf af op plaats 7 met 3,20m.
David Boda beschikte niet over de verhoopte punch die hem de afgelopen tijd al zoveel hinkstapplezier bezorgde. 14,23m was weliswaar goed voor zilver, maar de 25cm die hem van goud scheidden waren eerder al routinesprongen voor deze begenadigde triple jumper. Richard Mayango hield het na 1 poging van 12,11m bekeken, coach Amer Ali Hatif mocht als 9° na drie beurten toch voortspringen (?) en bedankte met 12,17m en plaats 8.
Dat de voltallige nationale top present gaf in het discuswerpen gaf Kwinten Cools blijkbaar de juiste boost. Met PR van 52,20m bezegelde Kwinten een duurbevochten zilveren medaille na ongenaakbare Philip Milanov. Bij wijze van bonus wipt Kwinten zo ook over coach Herman in de DCLA Ranglijsten aller tijden.
Noor Koekelkoren plaatste zich inmiddels vlot voor de hordenfinale met reekstijd van 14”18. In de finale was plaats 5 met 14”16 haar terechte en verdienstelijke deel. In de vlakke sprint liet Alpha Boye in de B-finale van de 100m mooi PR van 11”25 optekenen dat hem naar de 11° plaats loodste. Marnix De Pauw speelde op veilig met de hamstrings en ging niet van start. Alpha was na de middag ook nog goed voor puike 22”78 over de dubbele sprintafstand.
De 1500m bij de vrouwen ging in heus wandeltempo van start en Laura Hombroux en Louise Hendrickx liepen naar voor, naar achteren, naar links en naar rechts in het ongeloof over dit wedstrijdverloop. Toen de favorieten zich na 1000m aan het roer zetten en het tempo omhoog joegen verzeilden Laura en Louise in een tweede groep. In anticlimax kwamen Laura als 6° en Louise als 8° over de meet. Een gelijkaardig scenario in de 1500m speelde onze mannen dan wel in de kaart. De concurrentie had de Interclub-video van Marc Schrevens duidelijk niet bekeken, want dan zouden ze Elias Sleeckx en Kobe Hermans niet in zo’n zetel naar de bel brengen. Wat een luxe : twee trainingsmakkers die het uitvechten om goud en zilver. Elias trok hier aan het langste eind vóór Kobe. Ja, de Beesten van Guy en Bart hebben een stevige stempel gedrukt op dit voorjaar !
Twee en een halve meter kwam Jill Emmerzaal te kort voor het discuspodium, toch werd ze pas 7°, wel met seizoensbeste van 46,09m. Zo dicht vielen de schijven bijeen in Gent. Joke Liefooghe viel net buiten de top 8 met 37,33m. Onze kersverse maar al goed ingeburgde clubgenote verbeterde zich daarna met de kogel tot 12,69m, goed voor plaats 7.
In het kogelstoten stuitten Kwinten Cools en Kasper Verbeylen al gauw op onbereikbare 17,77m van hun stevigste rivaal. Zilver voor Kwinten en brons met PR van 15,86m voor Kasper, dat liet de roodwitte medailleteller flink aantikken. Sam Vanmolecot eindigde op plaats 11.
Net als Elien eerder op de dag acteerde Thomas Van Nuffelen op eenzame hoogte met de polsstok. De rest had al ingepakt toen Thomas met zijn demonstratie uitpakte. Vlaamse titel met een PR van 5,42m als glanzende kers op de taart, want dit is voorlopig de 7° prestatie in Europa ! Meerkamper Dai Keïta stak bij deze oefensessie onverwacht maar mooi brons op zak met 4,60m.
Nina Hespel legde de specialisten van de 200m het vuur aan de schenen. In de rechte lijn moesten Depuydt & Co alles uit de kast halen om Nina van een medaille te houden. Met 24”22 – 5 honderdsten boven haar PR – strandde Nina op amper 1 honderdste van brons. Trainingsdoelen geslaagd.
In de 400m kwamen 4 trainingspartners op de baan en dat schudde de sportieve verhoudingen effe door mekaar. In de B-reeks overvleugelde Ine Hugaerts alles en iedereen en legde met 56”54 de lat hoog. Ine was in haar prille carrière ooit goed voor 54”79 maar vierde de teugels wat door extrasportieve omstandigheden en door de lockdowns tijdens corona. Nu lijkt de focus en de scherpte bij 28-jarige Ine helemaal terug en daar zijn we natuurlijk blij om. Claire Jacobs bevestigde hier met puike 57”61. In de A-reeks schoot Benedikt Tchimou als een raket uit de blokken. In de rechte lijn kwam ze echter brandstof te kort en bekocht ze haar voortvarendheid. Hier deelde Marie Fickers vanuit moeilijke baan 2 haar race beter in. Ze flitste aan het slot nog enkele atleten voorbij en tikte aan als 5° in 56”31 of 6 honderdsten boven haar seizoensbeste. Voor Jurian De Rooze was dit KVV een vuurdoop op het hoogste niveau. Baan 8 bleek geen geschenk voor onze junior in opmars, maar met 51”27 verlaat Jurian het strijdperk met opgeheven hoofd.
Anke Vermaelen liep een keurige wedstrijd over 400H en finisht op plaats 14 in 69”70. Richard Mayango sloot af in onnavolgbare stijl. Na fikse tuimelperte over de eerste horde noteerden we al een DNF, maar deze strijder stond recht en vervolgde de race. Dan was 60”57 aan het slot niet eens onaardig.
Voorspellingen doen is moeilijk, zeker wanneer het de toekomst betreft. De verhoopte 10 medailles werden er uiteindelijk 12. Gaan we bij DCLA nog blijf weten met al deze opeenvolgende successen, het ene al wat verrassender dan het andere ? Laat ons – voeten op de grond – gewoon genieten van deze sportieve hoogconjunctuur.
Op de rondbaan was toen een spannende 5000m aan gang. Yewbdar Denys hield goed stand in de kopgroep maar kon net niet de hand uitsteken naar een medaille. Uitstekende 17’12”12 leverde haar plaats 5 op. Charlotte Vermeylen finishte verderop in 19’32”06, een zuchtje boven haar PR. Lode Van Tente tankte op de Interclub in Luik vertrouwen, met name in zijn eindschot. De concurrentie bleek niet bij de zaak en rolde als het ware de loper uit voor een verschroeiende slotronde van Lode die afgetekend naar o zo mooie KVV-winst liep, met opzienbarend PR van 14’43”40 er bovenop.
In Gentbrugge werden de hamers geslingerd. Evi Vercruysse werd hier verrassend in het defensief gedrongen door een scholiere uit Houtland, waardoor brons haar dreigde te ontglippen. In de laatste ronde troefde Evi met zelden vertoonde strijdlust toch haar rivale nog nipt af voor brons met 52,72m. Hier zagen we een nieuwe Evi opstaan van wie we nog mooie dingen verwachten.
Voor de vierde medaille van de voormiddagsessie zorgde een magistrale Elien Vekemans. De EK-limiet had ze al op zak, nu is het voor Elien sereen toewerken naar het vervolg van dit seizoen. Zelfbewust en cool bedwong Elien alsmaar ijlere hoogtes om af te kloppen bij 4,30m, een outdoor PR en goed voor de tweede Europese jaarprestatie bij de Beloften. Alstublieft. Scholiere Gitte Bellemans aanschouwde dit van nabij en sloot zelf af op plaats 7 met 3,20m.
David Boda beschikte niet over de verhoopte punch die hem de afgelopen tijd al zoveel hinkstapplezier bezorgde. 14,23m was weliswaar goed voor zilver, maar de 25cm die hem van goud scheidden waren eerder al routinesprongen voor deze begenadigde triple jumper. Richard Mayango hield het na 1 poging van 12,11m bekeken, coach Amer Ali Hatif mocht als 9° na drie beurten toch voortspringen (?) en bedankte met 12,17m en plaats 8.
Dat de voltallige nationale top present gaf in het discuswerpen gaf Kwinten Cools blijkbaar de juiste boost. Met PR van 52,20m bezegelde Kwinten een duurbevochten zilveren medaille na ongenaakbare Philip Milanov. Bij wijze van bonus wipt Kwinten zo ook over coach Herman in de DCLA Ranglijsten aller tijden.
Noor Koekelkoren plaatste zich inmiddels vlot voor de hordenfinale met reekstijd van 14”18. In de finale was plaats 5 met 14”16 haar terechte en verdienstelijke deel. In de vlakke sprint liet Alpha Boye in de B-finale van de 100m mooi PR van 11”25 optekenen dat hem naar de 11° plaats loodste. Marnix De Pauw speelde op veilig met de hamstrings en ging niet van start. Alpha was na de middag ook nog goed voor puike 22”78 over de dubbele sprintafstand.
De 1500m bij de vrouwen ging in heus wandeltempo van start en Laura Hombroux en Louise Hendrickx liepen naar voor, naar achteren, naar links en naar rechts in het ongeloof over dit wedstrijdverloop. Toen de favorieten zich na 1000m aan het roer zetten en het tempo omhoog joegen verzeilden Laura en Louise in een tweede groep. In anticlimax kwamen Laura als 6° en Louise als 8° over de meet. Een gelijkaardig scenario in de 1500m speelde onze mannen dan wel in de kaart. De concurrentie had de Interclub-video van Marc Schrevens duidelijk niet bekeken, want dan zouden ze Elias Sleeckx en Kobe Hermans niet in zo’n zetel naar de bel brengen. Wat een luxe : twee trainingsmakkers die het uitvechten om goud en zilver. Elias trok hier aan het langste eind vóór Kobe. Ja, de Beesten van Guy en Bart hebben een stevige stempel gedrukt op dit voorjaar !
Twee en een halve meter kwam Jill Emmerzaal te kort voor het discuspodium, toch werd ze pas 7°, wel met seizoensbeste van 46,09m. Zo dicht vielen de schijven bijeen in Gent. Joke Liefooghe viel net buiten de top 8 met 37,33m. Onze kersverse maar al goed ingeburgde clubgenote verbeterde zich daarna met de kogel tot 12,69m, goed voor plaats 7.
In het kogelstoten stuitten Kwinten Cools en Kasper Verbeylen al gauw op onbereikbare 17,77m van hun stevigste rivaal. Zilver voor Kwinten en brons met PR van 15,86m voor Kasper, dat liet de roodwitte medailleteller flink aantikken. Sam Vanmolecot eindigde op plaats 11.
Net als Elien eerder op de dag acteerde Thomas Van Nuffelen op eenzame hoogte met de polsstok. De rest had al ingepakt toen Thomas met zijn demonstratie uitpakte. Vlaamse titel met een PR van 5,42m als glanzende kers op de taart, want dit is voorlopig de 7° prestatie in Europa ! Meerkamper Dai Keïta stak bij deze oefensessie onverwacht maar mooi brons op zak met 4,60m.
Nina Hespel legde de specialisten van de 200m het vuur aan de schenen. In de rechte lijn moesten Depuydt & Co alles uit de kast halen om Nina van een medaille te houden. Met 24”22 – 5 honderdsten boven haar PR – strandde Nina op amper 1 honderdste van brons. Trainingsdoelen geslaagd.
In de 400m kwamen 4 trainingspartners op de baan en dat schudde de sportieve verhoudingen effe door mekaar. In de B-reeks overvleugelde Ine Hugaerts alles en iedereen en legde met 56”54 de lat hoog. Ine was in haar prille carrière ooit goed voor 54”79 maar vierde de teugels wat door extrasportieve omstandigheden en door de lockdowns tijdens corona. Nu lijkt de focus en de scherpte bij 28-jarige Ine helemaal terug en daar zijn we natuurlijk blij om. Claire Jacobs bevestigde hier met puike 57”61. In de A-reeks schoot Benedikt Tchimou als een raket uit de blokken. In de rechte lijn kwam ze echter brandstof te kort en bekocht ze haar voortvarendheid. Hier deelde Marie Fickers vanuit moeilijke baan 2 haar race beter in. Ze flitste aan het slot nog enkele atleten voorbij en tikte aan als 5° in 56”31 of 6 honderdsten boven haar seizoensbeste. Voor Jurian De Rooze was dit KVV een vuurdoop op het hoogste niveau. Baan 8 bleek geen geschenk voor onze junior in opmars, maar met 51”27 verlaat Jurian het strijdperk met opgeheven hoofd.
Anke Vermaelen liep een keurige wedstrijd over 400H en finisht op plaats 14 in 69”70. Richard Mayango sloot af in onnavolgbare stijl. Na fikse tuimelperte over de eerste horde noteerden we al een DNF, maar deze strijder stond recht en vervolgde de race. Dan was 60”57 aan het slot niet eens onaardig.
Voorspellingen doen is moeilijk, zeker wanneer het de toekomst betreft. De verhoopte 10 medailles werden er uiteindelijk 12. Gaan we bij DCLA nog blijf weten met al deze opeenvolgende successen, het ene al wat verrassender dan het andere ? Laat ons – voeten op de grond – gewoon genieten van deze sportieve hoogconjunctuur.
Ivo
