Tropische masterskampioenschappen leveren zeven medailles op
12 juni 2023
Begin juni duiken de studenten de examenperiode in, maar dat betekent niet dat het atletiekgebeuren in onze universiteitsstad helemaal stil ligt, gestaafd met het verslag over de superprestaties van onze clubgenoten tijdens het afgelopen weekend. Ook voor de Masters betekent deze periode zowat het hoogtepunt van het zomerseizoen, met een week na de Beker van Vlaanderen ook het individueel nationaal kampioenschap.
Na de prima collectieve prestatie van onze masters vorige week in Betekom, trokken enkelingen van dat vice-kampioenenteam naar Sint-Niklaas om er te knokken voor hun nationale medailles. 8 Leuvense mannen en (slechts) 2 vrouwen maakten hun opwachting in het domein De Ster. Dat is helaas niet zo veel, maar zij die er wel waren, werkten zich allemaal in de kijker. Terwijl enkele honderden meters verder dan de atletiekpiste duizenden strandbezoekers afkoeling zochten in het water, moesten de 35-plussers aan de slag onder een tropische zon, nauwelijks beschermd door een schaduwplekje en bij afwezigheid van een verkoelend briesje. Thierry Huberland was de 11de DCLA-er in het Waasland, maar onze hindernisspecialist blesseerde zich tijdens de opwarming en mocht al meteen een kruis maken over zijn vierdelige weekendopdracht. Geen medailles voor Thierry dus in de 1500m, 5000m, 300m horden en steeple… Jammer maar helaas. De overige 10 vertegenwoordigers keerden terug met vier keer goud, twee keer zilver en één keer brons. Zeven stuks: niet onaardig, toch?
M50 Tom Van Ongeval kreeg zaterdag een moeilijke opdracht in de 5000m (9 deelnemers), waar hij op papier een waterkansje had op een podiumplaats. Bovendien is de hitte geen bondgenoot voor Tom, maar dat was nog minder het geval voor zijn directe tegenstanders, die wat overmoedig eerder op de dag ook al de 1500m hadden afgewerkt. Na een aanvangsronde in slakkengang, nam Tom zijn verantwoordelijkheid en amper een kilometer later liep onze marathonspecialist al solo richting de titel. In 17’02”61 pakte hij zijn vierde mastergoud ooit, maar wel zijn eerste over de 12,5 ronden.
Er waren nog enkele DCLA-ers die zich in deze hitte waagden aan de langste afstand. Nestor van onze vertegenwoordigers, M70 Januario Silva, kreeg als tegenstander wereldtopper Eddy Vierendeels voor de voeten geschoven en dan is het zilver het hoogst haalbare. Januario pakte die medaille na 28’09”84. M55 Frans Fierens pakte in zijn race de ondankbare 4de plaats na 18’58”07. Van de 6 deelnemers stonden 3 van de top 4 mannen van het recente BK veldlopen aan de start. Het niveau van deze koers was met andere woorden hoog. M40 Steve Van Damme, in Betekom nog een flinke puntenpakker in de 1500m, knokte in Sint-Niklaas meer dan vier kilometer voor de zilveren medaille in een koers met liefst 13 deelnemers. Helaas is de hitte ook voor Steve alles behalve een bondgenoot en moest hij de twee mannen waarvoor hij het tempo had gemaakt, in de slotronden laten gaan. Toch een meer dan behoorlijk resultaat voor Steve, die zich na een conditioneel moeilijke winter toch stilaan op een beter niveau beweegt.
Titelverzamelaar M55 Marc Neefs mocht op zondag de spits afbijten in de 800m, zijn voorkeursafstand. Conditioneel kan het allemaal wel wat beter, maar deze titel was ongetwijfeld al de makkelijkste van zijn 31 gouden medailles die nu al achter zijn naam staan. Hij liet zijn 4 andere medeconcurrenten rustig het tempo bepalen en zette met een drietrapsversnelling in de laatste halve ronde iedereen schaakmat. Van zijn 31 titels, was dit zijn 17de over de dubbele baanronde (11 outdoor en 6 indoor).
Even later moest W40 Mona Rahmé de baan op voor de 1500m. Zij moest slechts uitlopen om het podium te halen, want in haar leeftijdscategorie kwamen slechts 2 atletes opdagen. Maar het eergevoel van Mona steekt anders in elkaar en ze wilde ook de andere leeftijdscategorieën (W35 en W45) bekampen. Het werd een koers met 10 loopsters waarin niemand zin had om tempo te maken omdat iedereen daarvoor rekende op Mona. Niet dus: tot na 300m, toen het wandeltempo danig op Mona’s systeem werkte en ze uitpakte met een hele scherpe versnelling. Durfden of konden de anderen niet mee? Feit was dat Mona solo en indrukwekkend naar de 1500m-titel snelde in 4’58”72, een chrono die onze 5000m-kampioene van vorig jaar nog een flink stuk scherper had kunnen maken, indien het nodig zou geweest zijn.
Gelukkig waren er ook enkele DCLA-kampers aan de Ster op zondag. W45 Liesje Merckx verbaasde al in de Betekomse zandbak met een clubrecord van 4m32, maar hier sprong ze liefst vijf keer verder dan 4m38 (!) met haar beste sprong van 4m48 (4 deelneemsters). Alweer een fameus clubrecord, slechts 10 centimeter minder dan het goud dat routineus meegepakt werd door de gereputeerde Anne-Catherine Clement. De kampster uit Dampicourt beleefde ongetwijfeld haar moeilijkste BK ooit, want ze zag Liesje telkens uitpakken met prima sprongen die allen tot stand kwamen zonder dat ze zelfs de afstootplank raakte… Ruime progressie is dus heel realistisch, al doet Liesje het volgens eigen zeggen allemaal voor het plezier, in tegenstelling tot… Veerle Dejaeghere, die na haar loopcarrière in de zandbak een nieuwe uitdaging vond en hier een bronzen 4m29 liet optekenen.
Intussen was ook M35 Edwin Nys aan zijn discuscompetitie begonnen. Zijn 8 collega’s kregen geen kans om onze titelverdediger een strobreed in de weg te leggen: alle worpen boven de 44m37, waarvan twee 47-ers, met 47m19 als beste resultaat. Nummer twee op het podium moest tevreden zijn met liefst 10 meter minder.
De laatste wedstrijd van het lange hete weekend was de 3000m steeple voor 13 lopers vanaf M35. Daaronder ook drie M50-ers waarbij Steven Decoster zijn debuut over de hinderniswedstrijd maakte. Looptempo en springkunde was allemaal OK voor een eerste poging, maar zijn twee ervaren tegenstanders konden hun inspanningen beter doseren, terwijl Steven in de tweede koershelft (6 minuten halfweg) wat gas terugnam. Met het enigszins verkoelende steeplewater als warmteremmer, tikte Steven aan in 12’34”45, goed dus voor het brons. Maar de ervaring wordt meegenomen naar een volgende poging en het mag duidelijk zijn dat het clubrecord van Thierry Huberland (11’46”86 in 2016) geen onhaalbaar doelwit wordt. Eerder op de middag had Decoster overigens al een goed bezette 800m afgesloten in een niet onaardige 2’17”45 als 6de van 11 M50-ers. Daags voordien had hij de hete omstandigheden in Sint-Niklaas al eens uitgetest in een tactische 1500m, met een 5de plaats op 8 in 4’49”87 als resultaat.
Nog op zaterdag startte M65 Marc Groeninckx over de baanronde met liefst 7 categoriegenoten, waaronder (zoals het hoort) de nationale top. Marc finishte na 1’16”22, goed voor plaats 5.
Na de prima collectieve prestatie van onze masters vorige week in Betekom, trokken enkelingen van dat vice-kampioenenteam naar Sint-Niklaas om er te knokken voor hun nationale medailles. 8 Leuvense mannen en (slechts) 2 vrouwen maakten hun opwachting in het domein De Ster. Dat is helaas niet zo veel, maar zij die er wel waren, werkten zich allemaal in de kijker. Terwijl enkele honderden meters verder dan de atletiekpiste duizenden strandbezoekers afkoeling zochten in het water, moesten de 35-plussers aan de slag onder een tropische zon, nauwelijks beschermd door een schaduwplekje en bij afwezigheid van een verkoelend briesje. Thierry Huberland was de 11de DCLA-er in het Waasland, maar onze hindernisspecialist blesseerde zich tijdens de opwarming en mocht al meteen een kruis maken over zijn vierdelige weekendopdracht. Geen medailles voor Thierry dus in de 1500m, 5000m, 300m horden en steeple… Jammer maar helaas. De overige 10 vertegenwoordigers keerden terug met vier keer goud, twee keer zilver en één keer brons. Zeven stuks: niet onaardig, toch?
M50 Tom Van Ongeval kreeg zaterdag een moeilijke opdracht in de 5000m (9 deelnemers), waar hij op papier een waterkansje had op een podiumplaats. Bovendien is de hitte geen bondgenoot voor Tom, maar dat was nog minder het geval voor zijn directe tegenstanders, die wat overmoedig eerder op de dag ook al de 1500m hadden afgewerkt. Na een aanvangsronde in slakkengang, nam Tom zijn verantwoordelijkheid en amper een kilometer later liep onze marathonspecialist al solo richting de titel. In 17’02”61 pakte hij zijn vierde mastergoud ooit, maar wel zijn eerste over de 12,5 ronden.
Er waren nog enkele DCLA-ers die zich in deze hitte waagden aan de langste afstand. Nestor van onze vertegenwoordigers, M70 Januario Silva, kreeg als tegenstander wereldtopper Eddy Vierendeels voor de voeten geschoven en dan is het zilver het hoogst haalbare. Januario pakte die medaille na 28’09”84. M55 Frans Fierens pakte in zijn race de ondankbare 4de plaats na 18’58”07. Van de 6 deelnemers stonden 3 van de top 4 mannen van het recente BK veldlopen aan de start. Het niveau van deze koers was met andere woorden hoog. M40 Steve Van Damme, in Betekom nog een flinke puntenpakker in de 1500m, knokte in Sint-Niklaas meer dan vier kilometer voor de zilveren medaille in een koers met liefst 13 deelnemers. Helaas is de hitte ook voor Steve alles behalve een bondgenoot en moest hij de twee mannen waarvoor hij het tempo had gemaakt, in de slotronden laten gaan. Toch een meer dan behoorlijk resultaat voor Steve, die zich na een conditioneel moeilijke winter toch stilaan op een beter niveau beweegt.
Titelverzamelaar M55 Marc Neefs mocht op zondag de spits afbijten in de 800m, zijn voorkeursafstand. Conditioneel kan het allemaal wel wat beter, maar deze titel was ongetwijfeld al de makkelijkste van zijn 31 gouden medailles die nu al achter zijn naam staan. Hij liet zijn 4 andere medeconcurrenten rustig het tempo bepalen en zette met een drietrapsversnelling in de laatste halve ronde iedereen schaakmat. Van zijn 31 titels, was dit zijn 17de over de dubbele baanronde (11 outdoor en 6 indoor).
Even later moest W40 Mona Rahmé de baan op voor de 1500m. Zij moest slechts uitlopen om het podium te halen, want in haar leeftijdscategorie kwamen slechts 2 atletes opdagen. Maar het eergevoel van Mona steekt anders in elkaar en ze wilde ook de andere leeftijdscategorieën (W35 en W45) bekampen. Het werd een koers met 10 loopsters waarin niemand zin had om tempo te maken omdat iedereen daarvoor rekende op Mona. Niet dus: tot na 300m, toen het wandeltempo danig op Mona’s systeem werkte en ze uitpakte met een hele scherpe versnelling. Durfden of konden de anderen niet mee? Feit was dat Mona solo en indrukwekkend naar de 1500m-titel snelde in 4’58”72, een chrono die onze 5000m-kampioene van vorig jaar nog een flink stuk scherper had kunnen maken, indien het nodig zou geweest zijn.
Gelukkig waren er ook enkele DCLA-kampers aan de Ster op zondag. W45 Liesje Merckx verbaasde al in de Betekomse zandbak met een clubrecord van 4m32, maar hier sprong ze liefst vijf keer verder dan 4m38 (!) met haar beste sprong van 4m48 (4 deelneemsters). Alweer een fameus clubrecord, slechts 10 centimeter minder dan het goud dat routineus meegepakt werd door de gereputeerde Anne-Catherine Clement. De kampster uit Dampicourt beleefde ongetwijfeld haar moeilijkste BK ooit, want ze zag Liesje telkens uitpakken met prima sprongen die allen tot stand kwamen zonder dat ze zelfs de afstootplank raakte… Ruime progressie is dus heel realistisch, al doet Liesje het volgens eigen zeggen allemaal voor het plezier, in tegenstelling tot… Veerle Dejaeghere, die na haar loopcarrière in de zandbak een nieuwe uitdaging vond en hier een bronzen 4m29 liet optekenen.
Intussen was ook M35 Edwin Nys aan zijn discuscompetitie begonnen. Zijn 8 collega’s kregen geen kans om onze titelverdediger een strobreed in de weg te leggen: alle worpen boven de 44m37, waarvan twee 47-ers, met 47m19 als beste resultaat. Nummer twee op het podium moest tevreden zijn met liefst 10 meter minder.
De laatste wedstrijd van het lange hete weekend was de 3000m steeple voor 13 lopers vanaf M35. Daaronder ook drie M50-ers waarbij Steven Decoster zijn debuut over de hinderniswedstrijd maakte. Looptempo en springkunde was allemaal OK voor een eerste poging, maar zijn twee ervaren tegenstanders konden hun inspanningen beter doseren, terwijl Steven in de tweede koershelft (6 minuten halfweg) wat gas terugnam. Met het enigszins verkoelende steeplewater als warmteremmer, tikte Steven aan in 12’34”45, goed dus voor het brons. Maar de ervaring wordt meegenomen naar een volgende poging en het mag duidelijk zijn dat het clubrecord van Thierry Huberland (11’46”86 in 2016) geen onhaalbaar doelwit wordt. Eerder op de middag had Decoster overigens al een goed bezette 800m afgesloten in een niet onaardige 2’17”45 als 6de van 11 M50-ers. Daags voordien had hij de hete omstandigheden in Sint-Niklaas al eens uitgetest in een tactische 1500m, met een 5de plaats op 8 in 4’49”87 als resultaat.
Nog op zaterdag startte M65 Marc Groeninckx over de baanronde met liefst 7 categoriegenoten, waaronder (zoals het hoort) de nationale top. Marc finishte na 1’16”22, goed voor plaats 5.
Michel Jordens
