Daring Club
Leuven Atletiek

De masters mochten, zoals meestal elk jaar, het winterseizoen afsluiten met hun Belgisch kampioenschap veldlopen. Dat gebeurde zondag in het Waalse Gesves, een locatie in de provincie Namen, ten zuiden van Andenne. De 35-plussers moesten er in de omgeving van een paardenmanège, op een heuvelrug waar de bijtende vrieswind vrij spel kreeg, hun ding doen in een weide. Die lag er erg hobbelig bij en in het aanpalend bosje dat ook moest doorkruist worden, was de ondergrond ook al evenmin makkelijk te belopen. Simpel werd het dus zeker niet. Gelukkig bleven de stevige hellingen richting dal achterwege en stonden er verder slechts twee niet al te moeilijke talluds in de weg. Kortom: naar Waalse veldloopnormen was het allemaal héél doenbaar, al vielen de afstanden voor de oudere masters wel wat lang uit. Ook de organisatie was er meer dan behoorlijk – met twee speakers die hun uiterste best deden om de toeschouwers in het Nederlands te informeren - al zullen we dit verslag later nog even moeten updaten omdat er zondagavond nog nergens een resultaat online te bespeuren viel.

Tussen al die masterveldlopers stonden ook acht DCLA-crossers aan de start.  Daarvan slechts één vrouw. W50 Leen Lauwers was aan haar eerste veldloop na een lange inactiviteit toe. Ooit stond Leen zelf op het veldlooppodium van haar leeftijdscategorie, maar daarvoor was het nu uiteraard nog veel te vroeg. Leen startte rustig en won ronde na ronde wat terrein om finaal als ongeveer 12de W50 te finishen. Ook Mona Rahmé stond op de inschrijvingslijst genoteerd als medefavoriete in de hoofdreeks bij de W35. Helaas sloeg het noodlot vorige maandag al toe en moest Mona het loopterrein ruilen voor het bed met flink wat koorts. Toen de situatie vrijdag amper verbeterd was, besloot Mona wijselijk om haar titel niet te verdedigen.

Ook geen M35-ers in het peloton dat samen met de M40 van start ging. In die groep nam Davy Segers de snelste start, meteen een goede uitgangspositie om eventuele podiumambities kracht bij te zetten. Davy kon zich lang in de buurt van de medailles ophouden en liep uiteindelijk als vierde over de eindstreep. Een meer dan uitstekend resultaat als we de namen van de top drie (Jurgen Huybrechts, Bart Verschoren en Henk Vandermeersch) overlopen.

Bij de mannen M45-M50, die ook gezamenlijk van start gingen, pakte pistier Marc Neefs ook een vierde plaats. Toch wat onverwacht voor de man die de week voordien nog kampioen werd op de 800m en zilver verdiende in de 1500m. Bijna had onze vijftiger daar zondag ook een bronzen medaille aan toegevoegd om zijn collectie eremetaal compleet te maken. Ondanks de lange afstand (7 kilometer, flink wat langer dan de voorgaande jaren) liep Marc continu op een 5de plaats met enkele rechtstreekse concurrenten in zijn spoor. Toen topfavoriet Patrick Van Daele zijn leidersplaats moest ruilen voor een opgave vanwege een blessure, liep Marc plots vierde. Hij perste er in de laatste kilometer nog een stevig eindoffensief uit dat hem op luttele seconden van het (onverhoopte) brons bracht. In dezelfde koers ook Marc De Raedt bij de M45. Rustig gestart, schoof Marc geleidelijk aan op. Hij zag zijn trainingsgenoot, die andere Marc, niet zo heel ver voor zich uitlopen en putte daaruit extra energie om uiteindelijk rond de tiende plaats te finishen. Voor Marc De Raedt, die afgelopen winter – en de winters daarvoor - niet al te veel in het veld uitkwam maar wel z’n trainingen nauwgezet afwerkte, was dat een prima resultaat.

De oudste masters – de M55 plus – mochten als eersten de weide, het bos en de scherpe wind trotseren. Daarbij liefst vier DCLA-ers, allemaal lopers van afdeling Halen. Joris Steenput (10 liep eveneens een week na zijn kennismaking met het indoorgebeuren, nu de veel langere afstand en deed dat heel knap want hij finishte als 10de M55-er. Rudi Vrys(15) en Ivo Vandermaesen(13), bleven de hele wedstrijd dicht in elkaars buurt. In dezelfde reeks over een afstand van 5.500m wist M60-er Daniël Luts nog net binnen de top 10 te eindigen.