Mona en Marc Foto: Johnny DE CEULAERDE
Leen Lauwers
Thierry Huberland Foto: Johnny De Ceulaerde
BK Masters dag 2: Dubbele titels voor Mona en Thierry
Ninove, 17 juni 2018
Slechts vier Leuvense Masters die zondag tijdens de tweede dag van hun Belgisch kampioenschap de verplaatsing naar Ninove maakten. Maar het werden wel opnieuw vier medailles, waarvan liefst drie titels…
De gouden winnaars van zondag hadden ook zaterdag al een flinke beurt gemaakt. Zo zette Mona Rahmé haar titeltocht lustig verder: na de 800m-zege van gisteren, trok ze ook zondag ongenaakbaar op zoek naar de gouden medaille in de 1500m. Met een iets rustigere start nam ze een andere atlete mee op sleeptouw tot halfweg, om daarna snel de klus af te maken in 4’50”92. De chrono was in de buurt van haar vorige twee uitstapjes over 1500m toen ze 4’49” liet optekenen.
Thierry Huberland had zaterdag al voor een stevige verrassing gezorgd door een uiterst spannende 5000m in de eindsprint op zijn naam te brengen. Op zondag mocht Thierry de lange tweedaagse aan de Dender afsluiten in de laatste competitie van het kampioenschap. Die 3000m steeple is iets vertrouwder terrein voor de inwoner van Laken en na een uiterst voorzichtige start, had hij na amper één rondje reeds al zijn medeconcurrenten tot de orde geroepen. Hij kon zich bovendien richten op de jongere masters om uiteindelijk te finishen in een prima chrono, net boven de 12 minuten. De hindernissen voor 55-plussers staan ook hier nog op de senioreshoogte van 91 centimeter. Ook dus een dubbel voor Thierry Huberland, die afgelopen winter het veldloopgebeuren ingeruild had voor een carrièrestart in het snelschaatsen… ook niet zonder succes overigens.
Marc Neefs had dit weekend ook zijn zinnen gezet op een halve fonddubbel, maar op zaterdag bleek Didier Verstraete, de West-Vlaamse winnaar van de 1500m, een buitengewoon maatje te sterk voor iedereen. Marc drong na twee derde van de wedstrijd niet meer aan en was vanaf toen al bezig met zijn 800m-koers van zondag. Ook hier kreeg hij opnieuw de 1500m-kampioen voor de voeten geschoven, aangevuld met de man die zaterdag nog 400m-kampioen was geworden. Opnieuw trok Didier Verstraete van bij de 800m-start alle registers open maar zijn passage halfweg in 61 seconden bleek net iets te snel. Marc had dat iets beter ingeschat en kon zijn achterstand van ruim tien meter nadien makkelijk en geleidelijk dichten. Op 300m van het einde kwamen beiden samen en dan was het voor Marc geduldig wachten tot de laatste 80 meter om zijn scherpe finish aan te spreken. Met 2’07”62 tegen 2’09”27 voor zijn moedige kompaan, kon Marc al bij al nog makkelijk zijn M50-titel verlengen.
Leen Lauwers had zich eveneens aangemeld voor de 400m van dit kampioenschap. Op haar palmares prijken ook al meerdere nationale titels over die baanronde, maar Leen was lange tijd out vanwege blessures en had pas tijdens de Beker van Vlaanderen in Tongeren haar wederoptreden afgewerkt, maar wel in de 100m en 200m. Een vooraf gepland en heel actief weekend in de Ardennen bracht Leen zondag niet in de allerbeste conditionele toestand aan de startlijn, maar toch haspelde ze de 400m af in 71”06. Goed voor W50-zilver en alleszins hoopgevend voor de toekomst.
Al bij al bracht deze tweede dag dus nog eens drie keer goud en een keer zilver op, wat de totale balans van het BK-weekend op zes keer goud, een keer zilver en twee keer brons bracht. Negen medailles zijn absoluut niet slecht, maar het is ooit al een grotere oogst geweest.
Thierry Huberland had zaterdag al voor een stevige verrassing gezorgd door een uiterst spannende 5000m in de eindsprint op zijn naam te brengen. Op zondag mocht Thierry de lange tweedaagse aan de Dender afsluiten in de laatste competitie van het kampioenschap. Die 3000m steeple is iets vertrouwder terrein voor de inwoner van Laken en na een uiterst voorzichtige start, had hij na amper één rondje reeds al zijn medeconcurrenten tot de orde geroepen. Hij kon zich bovendien richten op de jongere masters om uiteindelijk te finishen in een prima chrono, net boven de 12 minuten. De hindernissen voor 55-plussers staan ook hier nog op de senioreshoogte van 91 centimeter. Ook dus een dubbel voor Thierry Huberland, die afgelopen winter het veldloopgebeuren ingeruild had voor een carrièrestart in het snelschaatsen… ook niet zonder succes overigens.
Marc Neefs had dit weekend ook zijn zinnen gezet op een halve fonddubbel, maar op zaterdag bleek Didier Verstraete, de West-Vlaamse winnaar van de 1500m, een buitengewoon maatje te sterk voor iedereen. Marc drong na twee derde van de wedstrijd niet meer aan en was vanaf toen al bezig met zijn 800m-koers van zondag. Ook hier kreeg hij opnieuw de 1500m-kampioen voor de voeten geschoven, aangevuld met de man die zaterdag nog 400m-kampioen was geworden. Opnieuw trok Didier Verstraete van bij de 800m-start alle registers open maar zijn passage halfweg in 61 seconden bleek net iets te snel. Marc had dat iets beter ingeschat en kon zijn achterstand van ruim tien meter nadien makkelijk en geleidelijk dichten. Op 300m van het einde kwamen beiden samen en dan was het voor Marc geduldig wachten tot de laatste 80 meter om zijn scherpe finish aan te spreken. Met 2’07”62 tegen 2’09”27 voor zijn moedige kompaan, kon Marc al bij al nog makkelijk zijn M50-titel verlengen.
Leen Lauwers had zich eveneens aangemeld voor de 400m van dit kampioenschap. Op haar palmares prijken ook al meerdere nationale titels over die baanronde, maar Leen was lange tijd out vanwege blessures en had pas tijdens de Beker van Vlaanderen in Tongeren haar wederoptreden afgewerkt, maar wel in de 100m en 200m. Een vooraf gepland en heel actief weekend in de Ardennen bracht Leen zondag niet in de allerbeste conditionele toestand aan de startlijn, maar toch haspelde ze de 400m af in 71”06. Goed voor W50-zilver en alleszins hoopgevend voor de toekomst.
Al bij al bracht deze tweede dag dus nog eens drie keer goud en een keer zilver op, wat de totale balans van het BK-weekend op zes keer goud, een keer zilver en twee keer brons bracht. Negen medailles zijn absoluut niet slecht, maar het is ooit al een grotere oogst geweest.
Michel Jordens
