We are DCLA
“Beste sportief jaar voor DCLA sinds 1976.”
Kessel-Lo, 14 november 2023
Sportief directeur Ivo Hendrix blikt terug op een zeer succesvol sportief 2023 voor DCLA. 4 DCLA-atleten namen deel aan de Wereldkampioenschappen Atletiek, 3 DCLA-atleten toonden zich op het EK U23, DCLA veroverde nooit meer medailles op nationale en Vlaamse Kampioenschappen als dit jaar.
Wat is voor jou het meest memorabele sportieve moment van het afgelopen jaar voor DCLA ?
Ongetwijfeld de Nationale Interclub in de Super League die voor het eerst met gemengde teams voor mannen en vrouwen werd betwist. DCLA streed er tot op het einde voor de titel, met een team dat voor bijna 90% bestaat uit atleten die uit onze eigen jeugd zijn doorgegroeid. De hartverwarmende clubsfeer deed er heel wat atleten boven zichzelf uitstijgen. Remember de verrassende winst van Kobe Hermans in de 3000m of de jonge Elias Sleeckx die puik tweede werd in de 1500m. De afwezigheid van tenoren zoals Stijn Baeten, John Heymans of Dries Basemans kostte ons niet echt punten, zo breed is het sportieve niveau bij DCLA vandaag.
Wat het zo mooi maakt is dat in Interclubs iedereen van tel is, ook Diego Cassin, Sam Vanmolecot, Lou Goossens en anderen die de club op die dag in een ongebruikelijke discipline hebben vertegenwoordigd. Zelfs Hanne Claes trad uit haar comfortzone en gaf enkele Belgian Rockets over 100m en 200m het nakijken. De Interclub blijft een belangrijke barometer voor de sportieve werking van de club in de breedte. Daarom is het zo verheugend dat DCLA bij de cadetten en scholieren hoge ogen scoorde in de Beker van Vlaanderen. Ook daar hielden we tot aan de laatste aflossing de adem in, want prestigieuze winst lag in het verschiet. Een incident bij de laatste stokwissel en een beslissing aan de groene tafel deed het zo goed als zekere goud voor DCLA jammerlijk uit handen glippen.
Liep DCLA ook internationaal in de kijker ?
Zeker wel, meer dan ooit zelfs. Nu lijkt het vanzelfsprekend dat DCLA-atleten op Wereld- en op Europese Kampioenschappen aanwezig zijn. Maar dat is helemaal niet zo. In 2007 plaatste Sigrid Vanden Bempt zich als eerste DCLA-atlete voor een WK Atletiek sinds 1983. Pas in 2019 nam Ben Broeders de fakkel over. Ben heeft er intussen 4 opeenvolgende WK / Olympische Spelen en 2 opeenvolgende EK’s opzitten, dat is zeer uitzonderlijk.
Dat DCLA dit jaar 4 atleten afvaardigde naar het WK Atletiek in Budapest is dus ongezien in de geschiedenis van de club. Het is van de Spelen van 1976 geleden, waar Ivo Van Damme twee keer zilver won, dat DCLA nog zo succesvol was op het wereldtoneel. Ben Broeders (7°) en Hanne Claes (5° in de 4x400m, halve finale in de 400m horden) behaalden in Budapest zelfs Top 8 plaatsen, Elien Vekemans en John Heymans maakten er een opgemerkt debuut.
Op het EK U23 in Espoo pakte Elien Vekemans zilver – en ei zo na goud in het polsstokspringen. Nina Hespel viel ongelukkig naast het podium door een struikeling op de laatste horde, Elie Bacari finishte net buiten de finale van de 110m horden. Ook daar missie geslaagd dus.
2024 is een Olympisch jaar. Kunnen deze DCLA-atleten daarin bevestiging brengen ?
Hanne Claes is al zeker van Olympische selectie, Ben Broeders zo goed als zeker. Zij zijn certitudes en maken in Parijs aanspraak op finaleplaatsen. Elien en John maken ook veel kans om er in Parijs bij te zijn. Kansen op selectie zijn er ook voor Pieter Sisk die zich dit jaar internationaal manifesteerde over 800m en 1500m en voor Nina Hespel en voor Elie Bacari. Het zou natuurlijk uniek zijn indien meerdere DCLA-atleten zich volgend jaar Olympiër mogen noemen. En behalve John die pas op 18-jarige leeftijd debuteerde in de atletiek, zijn dit allemaal atleten die onze eigen jeugdrangen hebben doorlopen ! Ook dat is heel opmerkelijk en uniek.
Hierin zit het DNA van DCLA vervat. DCLA is een club waar elk kind dat aansluit een breed gamma aan perspectieven en mogelijkheden krijgt aangereikt om zich te ontwikkelen volgens zijn/haar talent, engagement en inzet. Bij DCLA wordt er van benjamin tot alle volgende leeftijden op sportief vlak kwalitatief hoogstaand werk geleverd. Daar wil ik alle trainers in de club, van jeugd tot jun/sen welgemeend voor feliciteren. DCLA wordt hiervoor in Vlaanderen en in België benijd.
Belgische en Vlaamse titels waren er ook bij de vleet. Zijn er titels die speciaal bijblijven ?
De nationale en Vlaamse successen zijn te talrijk om één voor één op te sommen. Ik licht er enkele uit. Thomas Van Nuffelen kaapte indoor en outdoor alle titels weg op tornooien waar zijn clubgenoot Ben verstek gaf. Met PR van 5,42m draait Thomas ook mee op Europees niveau. Eerste titels en onverwachte titels zijn altijd mooi of ontroerend. De Vlaamse titels van Lode Van Tente (5000m) en van Florence Amon (hinkstapspringen indoor) horen in dat rijtje thuis. Voorspelde en dominante medailles doen daarom niet minder deugd. Kwinten Cools pakte maar net naast een EK U23 selectie en scoort Europees hoog met 17,77m in het kogelstoten (DCLA clubrecord). Maar Kwinten en zijn vriend Kasper Verbeylen maakten wel heel wat medailles buit op het Belgische en Vlaamse toneel.
Ook in de nationale subtop en in de breedte scoorde DCLA dit jaar hoog. DCLA leek wel alomtegenwoordig op de atletiekvelden.
Hola, we zijn nog niet uitgepraat over titels en records. Zo was er 3 keer goud op het BK U20 U23, met o.a. een eerste titel voor Claire Jacobs en nog 7 andere medailles. Het BK Aflossingen leverde een aansprekende titel op met een nationaal record voor het vrouwenteam 4 x 400m. Een record voor de 21° eeuw, zo durf ik de prestatie van Nina Hespel, Benedikt Tchimou, Marie Fickers en Hanne Claes (res. Ine Hugaerts) te noemen. Dit was een lang voorbereid plan waarvan alle puzzelstukjes in september mooi in mekaar vielen. Wat een orgelpunt van een succesvol seizoen !
Laten we niet vergeten dat Dai Keïta en Noor Koekelkoren vorig jaar ons land vertegenwoordigden op het EK U18. Ook zij timmeren aan de weg voort. Yewbdar Denys, Laura Hombroux, Louise Hendrickx, Katrien Verstraeten en Sonja Vernikov hebben dit jaar het afstandslopen bij de vrouwen weer op de kaart gezet. David Boda en Richard Mayango deden opzienbarende prestaties hand in hand gaan met een aanstekelijke vibe. In de werpdisciplines blijft DCLA toonaangevend in België. Onze Road Runners lieten opmerkelijke prestaties optekenen. Guillaume Grimard blonk vorige winter uit in het veld en raast ook nu alweer als een wervelwind door de Cross Cup competitie. En zo zijn er nog anderen die ook het vermelden waard zijn. De densiteit van DCLA-topprestaties in 2023 is eigenlijk duizelingwekkend.
Die prestatiedichtheid in de breedte manifesteert zich niet enkel in titels en medailles op kampioenschappen, maar ook in nationale ranglijsten, in de DCLA ranglijsten aller tijden en in de totaalscores van de DCLA premiestelsels. Al die meetpunten staan voor dit jaar in het zenith. In 2023 werden maar liefst 19 DCLA clubrecords AC verbeterd, 10 outdoor en 9 indoor. Zo’n 115 atleten rangschikten zich in de premiestelsels AC, ook dat is zonder voorgaande.
En ja, blijkbaar werkte de wedstrijdatletiek inspirerend. De deelname aan wedstrijden is sinds enkele jaren een uitgesproken aandachtspunt van hoog tot laag in de club en dat werpt zijn vruchten af. Nooit eerder was de deelname aan wedstrijden zo groot. Hier merken we dat atleten mekaar hierin aanmoedigen en stimuleren. Het kan gewoon plezierig zijn om samen naar een wedstrijd te gaan, ook dat zijn verhalen die we binnen DCLA moeten delen.
Kan DCLA deze successen in de toekomst bestendigen ?
In de atletiek is een jaar een eeuwigheid, er verandert vaak heel veel op korte tijd. We kunnen dus maar best van elk succes genieten op het moment dat het zich voordoet. Atleten komen en gaan ook. Zo zetten Stijn Baeten en Ine Hugaerts dit jaar een punt achter hun loopbaan. Jill Emmerzaal wijkt uit naar Canada en zwaait ook af. Voor Hanne Claes en Dries Basemans wordt 2024 wellicht een eindpunt van een rijk gevulde carrière. John Heymans en Laura Hombroux zoeken buiten DCLA andere horizonten op. Dat zijn allemaal grote schoenen en spikes om te vullen. Sportief zal deze aderlating niet ongemerkt voorbijgaan.
Elk jaar solliciteren atleten van andere clubs wel om bij DCLA aan te sluiten, maar DCLA is daar terughoudend in. DCLA is niet actief op de transfermarkt en streeft een duurzame band na met alle atleten die aangesloten zijn. We sluiten atleten uit andere clubs enkel aan als ze in het DCLA-verhaal passen. Dat is ook niet meer dan fair tegenover de atleten die uit onze eigen sportieve werking komen.
Zien we dezelfde successen en positieve signalen bij scholieren, cadetten en jeugdatleten ?
Het is jammer dat de globale sportieve successen van DCLA de uitstekende werking in de overige geledingen van de club soms overschaduwen. Helemaal ten onrechte trouwens. De basis voor alle globale successen wordt gelegd in de jeugdwerking en in de verdere opleiding en ontwikkeling van jonge atleten. Die successen zijn de verdienste van de sportieve werking van onder tot boven in DCLA. Op alle niveaus beschikt DCLA over een stevige structuur, een kwalitatief hoogstaande werking en trainers, coaches en bestuurders die het geheel in goede banen leiden. Succes valt niet uit de lucht. Maar ook hier geldt dat dit een dagelijkse inzet vergt van vele gedreven vrijwilligers. DCLA is dankbaar dat we op ieder van hen kunnen rekenen.
Het is delicaat om bij scholieren en cadetten namen op te sommen van atleten in wie DCLA verwachtingen stelt. De weg is lang en voor elke atleet verschillend. Sommigen breken vroeg door, anderen hebben meer tijd nodig. Van belang is dat jonge atleten gemotiveerd en toegewijd zijn en beseffen dat volgehouden en geduldig werk tot resultaten leidt. Zo zit er bij de jongens en meisjes scholieren een brede en beloftevolle lichting aan te komen, over alle trainings- en disciplinegroepen heen. We kijken er naar uit hoe zij zich verder ontwikkelen.
DCLA was ook vernieuwend door een oriëntatiewerking op te starten die niet alleen de disciplinewerking ontlast maar die via een traject op maat zorgde voor een opmerkelijke instroom vanuit deze werking naar de wedstrijdatletiek. En zo is elke bouwsteen van waarde.
Heb je nog speciale wensen voor 2024 ?
Dat de sportieve successen en de sportieve werking van DCLA buiten onze club meer weerklank vinden. Hopelijk wakkeren de Olympische Spelen de publieke belangstelling voor de atletiek aan en kan dit DCLA extra impulsen geven.
In het werk van elke dag : “We are DCLA”. Er trots op zijn dat DCLA het in al zijn geledingen goed blijft doen, blijven inzetten op verbondenheid en dat we de beste atletiekclub in dit land blijven.
Ongetwijfeld de Nationale Interclub in de Super League die voor het eerst met gemengde teams voor mannen en vrouwen werd betwist. DCLA streed er tot op het einde voor de titel, met een team dat voor bijna 90% bestaat uit atleten die uit onze eigen jeugd zijn doorgegroeid. De hartverwarmende clubsfeer deed er heel wat atleten boven zichzelf uitstijgen. Remember de verrassende winst van Kobe Hermans in de 3000m of de jonge Elias Sleeckx die puik tweede werd in de 1500m. De afwezigheid van tenoren zoals Stijn Baeten, John Heymans of Dries Basemans kostte ons niet echt punten, zo breed is het sportieve niveau bij DCLA vandaag.
Wat het zo mooi maakt is dat in Interclubs iedereen van tel is, ook Diego Cassin, Sam Vanmolecot, Lou Goossens en anderen die de club op die dag in een ongebruikelijke discipline hebben vertegenwoordigd. Zelfs Hanne Claes trad uit haar comfortzone en gaf enkele Belgian Rockets over 100m en 200m het nakijken. De Interclub blijft een belangrijke barometer voor de sportieve werking van de club in de breedte. Daarom is het zo verheugend dat DCLA bij de cadetten en scholieren hoge ogen scoorde in de Beker van Vlaanderen. Ook daar hielden we tot aan de laatste aflossing de adem in, want prestigieuze winst lag in het verschiet. Een incident bij de laatste stokwissel en een beslissing aan de groene tafel deed het zo goed als zekere goud voor DCLA jammerlijk uit handen glippen.
Liep DCLA ook internationaal in de kijker ?
Zeker wel, meer dan ooit zelfs. Nu lijkt het vanzelfsprekend dat DCLA-atleten op Wereld- en op Europese Kampioenschappen aanwezig zijn. Maar dat is helemaal niet zo. In 2007 plaatste Sigrid Vanden Bempt zich als eerste DCLA-atlete voor een WK Atletiek sinds 1983. Pas in 2019 nam Ben Broeders de fakkel over. Ben heeft er intussen 4 opeenvolgende WK / Olympische Spelen en 2 opeenvolgende EK’s opzitten, dat is zeer uitzonderlijk.
Dat DCLA dit jaar 4 atleten afvaardigde naar het WK Atletiek in Budapest is dus ongezien in de geschiedenis van de club. Het is van de Spelen van 1976 geleden, waar Ivo Van Damme twee keer zilver won, dat DCLA nog zo succesvol was op het wereldtoneel. Ben Broeders (7°) en Hanne Claes (5° in de 4x400m, halve finale in de 400m horden) behaalden in Budapest zelfs Top 8 plaatsen, Elien Vekemans en John Heymans maakten er een opgemerkt debuut.
Op het EK U23 in Espoo pakte Elien Vekemans zilver – en ei zo na goud in het polsstokspringen. Nina Hespel viel ongelukkig naast het podium door een struikeling op de laatste horde, Elie Bacari finishte net buiten de finale van de 110m horden. Ook daar missie geslaagd dus.
2024 is een Olympisch jaar. Kunnen deze DCLA-atleten daarin bevestiging brengen ?
Hanne Claes is al zeker van Olympische selectie, Ben Broeders zo goed als zeker. Zij zijn certitudes en maken in Parijs aanspraak op finaleplaatsen. Elien en John maken ook veel kans om er in Parijs bij te zijn. Kansen op selectie zijn er ook voor Pieter Sisk die zich dit jaar internationaal manifesteerde over 800m en 1500m en voor Nina Hespel en voor Elie Bacari. Het zou natuurlijk uniek zijn indien meerdere DCLA-atleten zich volgend jaar Olympiër mogen noemen. En behalve John die pas op 18-jarige leeftijd debuteerde in de atletiek, zijn dit allemaal atleten die onze eigen jeugdrangen hebben doorlopen ! Ook dat is heel opmerkelijk en uniek.
Hierin zit het DNA van DCLA vervat. DCLA is een club waar elk kind dat aansluit een breed gamma aan perspectieven en mogelijkheden krijgt aangereikt om zich te ontwikkelen volgens zijn/haar talent, engagement en inzet. Bij DCLA wordt er van benjamin tot alle volgende leeftijden op sportief vlak kwalitatief hoogstaand werk geleverd. Daar wil ik alle trainers in de club, van jeugd tot jun/sen welgemeend voor feliciteren. DCLA wordt hiervoor in Vlaanderen en in België benijd.
Belgische en Vlaamse titels waren er ook bij de vleet. Zijn er titels die speciaal bijblijven ?
De nationale en Vlaamse successen zijn te talrijk om één voor één op te sommen. Ik licht er enkele uit. Thomas Van Nuffelen kaapte indoor en outdoor alle titels weg op tornooien waar zijn clubgenoot Ben verstek gaf. Met PR van 5,42m draait Thomas ook mee op Europees niveau. Eerste titels en onverwachte titels zijn altijd mooi of ontroerend. De Vlaamse titels van Lode Van Tente (5000m) en van Florence Amon (hinkstapspringen indoor) horen in dat rijtje thuis. Voorspelde en dominante medailles doen daarom niet minder deugd. Kwinten Cools pakte maar net naast een EK U23 selectie en scoort Europees hoog met 17,77m in het kogelstoten (DCLA clubrecord). Maar Kwinten en zijn vriend Kasper Verbeylen maakten wel heel wat medailles buit op het Belgische en Vlaamse toneel.
Ook in de nationale subtop en in de breedte scoorde DCLA dit jaar hoog. DCLA leek wel alomtegenwoordig op de atletiekvelden.
Hola, we zijn nog niet uitgepraat over titels en records. Zo was er 3 keer goud op het BK U20 U23, met o.a. een eerste titel voor Claire Jacobs en nog 7 andere medailles. Het BK Aflossingen leverde een aansprekende titel op met een nationaal record voor het vrouwenteam 4 x 400m. Een record voor de 21° eeuw, zo durf ik de prestatie van Nina Hespel, Benedikt Tchimou, Marie Fickers en Hanne Claes (res. Ine Hugaerts) te noemen. Dit was een lang voorbereid plan waarvan alle puzzelstukjes in september mooi in mekaar vielen. Wat een orgelpunt van een succesvol seizoen !
Laten we niet vergeten dat Dai Keïta en Noor Koekelkoren vorig jaar ons land vertegenwoordigden op het EK U18. Ook zij timmeren aan de weg voort. Yewbdar Denys, Laura Hombroux, Louise Hendrickx, Katrien Verstraeten en Sonja Vernikov hebben dit jaar het afstandslopen bij de vrouwen weer op de kaart gezet. David Boda en Richard Mayango deden opzienbarende prestaties hand in hand gaan met een aanstekelijke vibe. In de werpdisciplines blijft DCLA toonaangevend in België. Onze Road Runners lieten opmerkelijke prestaties optekenen. Guillaume Grimard blonk vorige winter uit in het veld en raast ook nu alweer als een wervelwind door de Cross Cup competitie. En zo zijn er nog anderen die ook het vermelden waard zijn. De densiteit van DCLA-topprestaties in 2023 is eigenlijk duizelingwekkend.
Die prestatiedichtheid in de breedte manifesteert zich niet enkel in titels en medailles op kampioenschappen, maar ook in nationale ranglijsten, in de DCLA ranglijsten aller tijden en in de totaalscores van de DCLA premiestelsels. Al die meetpunten staan voor dit jaar in het zenith. In 2023 werden maar liefst 19 DCLA clubrecords AC verbeterd, 10 outdoor en 9 indoor. Zo’n 115 atleten rangschikten zich in de premiestelsels AC, ook dat is zonder voorgaande.
En ja, blijkbaar werkte de wedstrijdatletiek inspirerend. De deelname aan wedstrijden is sinds enkele jaren een uitgesproken aandachtspunt van hoog tot laag in de club en dat werpt zijn vruchten af. Nooit eerder was de deelname aan wedstrijden zo groot. Hier merken we dat atleten mekaar hierin aanmoedigen en stimuleren. Het kan gewoon plezierig zijn om samen naar een wedstrijd te gaan, ook dat zijn verhalen die we binnen DCLA moeten delen.
Kan DCLA deze successen in de toekomst bestendigen ?
In de atletiek is een jaar een eeuwigheid, er verandert vaak heel veel op korte tijd. We kunnen dus maar best van elk succes genieten op het moment dat het zich voordoet. Atleten komen en gaan ook. Zo zetten Stijn Baeten en Ine Hugaerts dit jaar een punt achter hun loopbaan. Jill Emmerzaal wijkt uit naar Canada en zwaait ook af. Voor Hanne Claes en Dries Basemans wordt 2024 wellicht een eindpunt van een rijk gevulde carrière. John Heymans en Laura Hombroux zoeken buiten DCLA andere horizonten op. Dat zijn allemaal grote schoenen en spikes om te vullen. Sportief zal deze aderlating niet ongemerkt voorbijgaan.
Elk jaar solliciteren atleten van andere clubs wel om bij DCLA aan te sluiten, maar DCLA is daar terughoudend in. DCLA is niet actief op de transfermarkt en streeft een duurzame band na met alle atleten die aangesloten zijn. We sluiten atleten uit andere clubs enkel aan als ze in het DCLA-verhaal passen. Dat is ook niet meer dan fair tegenover de atleten die uit onze eigen sportieve werking komen.
Zien we dezelfde successen en positieve signalen bij scholieren, cadetten en jeugdatleten ?
Het is jammer dat de globale sportieve successen van DCLA de uitstekende werking in de overige geledingen van de club soms overschaduwen. Helemaal ten onrechte trouwens. De basis voor alle globale successen wordt gelegd in de jeugdwerking en in de verdere opleiding en ontwikkeling van jonge atleten. Die successen zijn de verdienste van de sportieve werking van onder tot boven in DCLA. Op alle niveaus beschikt DCLA over een stevige structuur, een kwalitatief hoogstaande werking en trainers, coaches en bestuurders die het geheel in goede banen leiden. Succes valt niet uit de lucht. Maar ook hier geldt dat dit een dagelijkse inzet vergt van vele gedreven vrijwilligers. DCLA is dankbaar dat we op ieder van hen kunnen rekenen.
Het is delicaat om bij scholieren en cadetten namen op te sommen van atleten in wie DCLA verwachtingen stelt. De weg is lang en voor elke atleet verschillend. Sommigen breken vroeg door, anderen hebben meer tijd nodig. Van belang is dat jonge atleten gemotiveerd en toegewijd zijn en beseffen dat volgehouden en geduldig werk tot resultaten leidt. Zo zit er bij de jongens en meisjes scholieren een brede en beloftevolle lichting aan te komen, over alle trainings- en disciplinegroepen heen. We kijken er naar uit hoe zij zich verder ontwikkelen.
DCLA was ook vernieuwend door een oriëntatiewerking op te starten die niet alleen de disciplinewerking ontlast maar die via een traject op maat zorgde voor een opmerkelijke instroom vanuit deze werking naar de wedstrijdatletiek. En zo is elke bouwsteen van waarde.
Heb je nog speciale wensen voor 2024 ?
Dat de sportieve successen en de sportieve werking van DCLA buiten onze club meer weerklank vinden. Hopelijk wakkeren de Olympische Spelen de publieke belangstelling voor de atletiek aan en kan dit DCLA extra impulsen geven.
In het werk van elke dag : “We are DCLA”. Er trots op zijn dat DCLA het in al zijn geledingen goed blijft doen, blijven inzetten op verbondenheid en dat we de beste atletiekclub in dit land blijven.
