In Memoriam Guy Van Diest
26 mei 2025
Zaterdag 24 mei overleed Guy Van Diest, ere-voorzitter van DCLA en de atletiekfederatie.
Guy Van Diest is zonder twijfel één van de meest invloedrijkste personen geweest die vanaf de jaren ’60 van vorige eeuw inhoud en richting gaf aan de atletieksport op niveau van onze club en onze federatie. Anderhalf jaar geleden ontving ik zijn telefoontje waarin hij zijn afscheid aankondigde binnen de Algemene Vergadering van de club wegens de ongemakken die de gevorderde leeftijd met zich meebracht. Zijn geëmotioneerd bericht toont het engagement dat hij bleef tonen voor onze club. Met weinig, maar heel precies gekozen woorden, moedigde hij me aan om samen met het bestuur een goede koers te varen. Vele oud gedienden van DCLA zullen dergelijke herinneringen koesteren aan de fijne clubgenoot die Guy altijd gebleven is. (Johan K)
Als actief atleet bij de atletiekclub van de KU Leuven (UCLA), studeerde hij er af als licentiaat Lichamelijke Opvoeding in 1961. Hij vond al snel de weg naar de bestuursorganen van de atletieksport. In 1962 werd hij clubtrainer bij DCLA en nog geen drie jaar later werd Guy al aangesteld als nationaal trainer Damesatletiek van de – toen nog – niet gesplitste nationale atletiekbond. Die loopbaan kwam steeds meer in een stroomversnelling, want in 1970 werd hij adjunct technisch directeur om vier jaar later het technisch directeurschap van de KBAB over te nemen. Bij de bondssplitsing in 1978 werd Guy de eerste technisch directeur van de Vlaamse Atletiekliga. Toen hij in 1980 zijn mandaat neerlegde, concentreerde de Leuvenaar zich op het voorzitterschap van zijn club, Daring Leuven. Maar de federatie, die in woelige wateren was verzeild na de splitsing, had nood aan een verzoenende figuur die de twee taalgemeenschappen terug wat dichter bij elkaar kon brengen. En dus werd Guy Van Diest op 15 maart 1986 de tweede voorzitter van de Vlaamse Atletiekliga, in opvolging van de uittredende Gentse arts Raymond Dubois. In 1991 liep zijn voorzittersmandaat af, werd ere-voorzitter en vanaf april 1993 opnieuw de voorzitter van DCLA. In deze periode (van 1993 tot 1998), gaf hij als voorzitter van de Vlaamse Atletiek Trainers Vereniging een stevige schwung aan de VAT(V). Op 25 maart 2000 werd Guy Van Diest door de Algemene Vergadering van de Vlaamse Atletiekliga opnieuw tot voorzitter gekozen. Die tweede ambtstermijn liep tot maart 2003. Die functie hield uiteraard meteen ook in dat Guy co-voorzitter van de KBAB werd.
Het sportieve nalatenschap van Guy Van Diest kan niet onderschat worden. Als clubtrainer kneedde hij onder meer Lea Alaerts tot de beste Belgische sprintster, maar ook Sonja Castelein, Magda Ilands en Joske Van Santberghe werden mede door hem gevormd. Als technisch directeur was hij afgevaardigde bij de Olympische Spelen van Montreal 1976 en Moskou 1980; nadien volgden nog vele opdrachten als delegatiehoofd bij Europese kampioenschappen en interlands. Als voorzitter van de federatie hielp Guy mee aan de concretisering van het tijdschrift Atletiekleven; aan het opstarten van de Kampioenschappen van Vlaanderen en de jaarlijkse Jeugddag en ook aan de uitbouw van de indooratletiek in Vlaanderen die begon in Flanders Expo. Mede onder zijn impuls werd de federatie gereorganiseerd met modernere structuren en zag hij in 2001 de geboorte van de allereerste atletiek-profploeg ‘Atletiek Vlaanderen’. Als DCLA-voorzitter stichtte hij de Leuvense Jeugdspelen (later uitgegroeid tot de Vlaamse jeugdkampioenschappen) en was hij meetingleider van de Memorial Van Damme.
Naast dat alles schreef Guy Van Diest ook technische atletiekboeken, samen met o.a. prof. Mon Vanden Eynde en Ferdi Geeroms. Dat allemaal gebeurde in zijn vrije tijd (!) want beroepshalve was Guy Van Diest docent in het regentaat LO in Wemmel. De eerste full-time technisch directeur kwam er pas jaren later. Guy werd geboren op 25 juni 1935 en werd dus net geen 90 jaar. (Michel J)
Guy Van Diest is zonder twijfel één van de meest invloedrijkste personen geweest die vanaf de jaren ’60 van vorige eeuw inhoud en richting gaf aan de atletieksport op niveau van onze club en onze federatie. Anderhalf jaar geleden ontving ik zijn telefoontje waarin hij zijn afscheid aankondigde binnen de Algemene Vergadering van de club wegens de ongemakken die de gevorderde leeftijd met zich meebracht. Zijn geëmotioneerd bericht toont het engagement dat hij bleef tonen voor onze club. Met weinig, maar heel precies gekozen woorden, moedigde hij me aan om samen met het bestuur een goede koers te varen. Vele oud gedienden van DCLA zullen dergelijke herinneringen koesteren aan de fijne clubgenoot die Guy altijd gebleven is. (Johan K)
Als actief atleet bij de atletiekclub van de KU Leuven (UCLA), studeerde hij er af als licentiaat Lichamelijke Opvoeding in 1961. Hij vond al snel de weg naar de bestuursorganen van de atletieksport. In 1962 werd hij clubtrainer bij DCLA en nog geen drie jaar later werd Guy al aangesteld als nationaal trainer Damesatletiek van de – toen nog – niet gesplitste nationale atletiekbond. Die loopbaan kwam steeds meer in een stroomversnelling, want in 1970 werd hij adjunct technisch directeur om vier jaar later het technisch directeurschap van de KBAB over te nemen. Bij de bondssplitsing in 1978 werd Guy de eerste technisch directeur van de Vlaamse Atletiekliga. Toen hij in 1980 zijn mandaat neerlegde, concentreerde de Leuvenaar zich op het voorzitterschap van zijn club, Daring Leuven. Maar de federatie, die in woelige wateren was verzeild na de splitsing, had nood aan een verzoenende figuur die de twee taalgemeenschappen terug wat dichter bij elkaar kon brengen. En dus werd Guy Van Diest op 15 maart 1986 de tweede voorzitter van de Vlaamse Atletiekliga, in opvolging van de uittredende Gentse arts Raymond Dubois. In 1991 liep zijn voorzittersmandaat af, werd ere-voorzitter en vanaf april 1993 opnieuw de voorzitter van DCLA. In deze periode (van 1993 tot 1998), gaf hij als voorzitter van de Vlaamse Atletiek Trainers Vereniging een stevige schwung aan de VAT(V). Op 25 maart 2000 werd Guy Van Diest door de Algemene Vergadering van de Vlaamse Atletiekliga opnieuw tot voorzitter gekozen. Die tweede ambtstermijn liep tot maart 2003. Die functie hield uiteraard meteen ook in dat Guy co-voorzitter van de KBAB werd.
Het sportieve nalatenschap van Guy Van Diest kan niet onderschat worden. Als clubtrainer kneedde hij onder meer Lea Alaerts tot de beste Belgische sprintster, maar ook Sonja Castelein, Magda Ilands en Joske Van Santberghe werden mede door hem gevormd. Als technisch directeur was hij afgevaardigde bij de Olympische Spelen van Montreal 1976 en Moskou 1980; nadien volgden nog vele opdrachten als delegatiehoofd bij Europese kampioenschappen en interlands. Als voorzitter van de federatie hielp Guy mee aan de concretisering van het tijdschrift Atletiekleven; aan het opstarten van de Kampioenschappen van Vlaanderen en de jaarlijkse Jeugddag en ook aan de uitbouw van de indooratletiek in Vlaanderen die begon in Flanders Expo. Mede onder zijn impuls werd de federatie gereorganiseerd met modernere structuren en zag hij in 2001 de geboorte van de allereerste atletiek-profploeg ‘Atletiek Vlaanderen’. Als DCLA-voorzitter stichtte hij de Leuvense Jeugdspelen (later uitgegroeid tot de Vlaamse jeugdkampioenschappen) en was hij meetingleider van de Memorial Van Damme.
Naast dat alles schreef Guy Van Diest ook technische atletiekboeken, samen met o.a. prof. Mon Vanden Eynde en Ferdi Geeroms. Dat allemaal gebeurde in zijn vrije tijd (!) want beroepshalve was Guy Van Diest docent in het regentaat LO in Wemmel. De eerste full-time technisch directeur kwam er pas jaren later. Guy werd geboren op 25 juni 1935 en werd dus net geen 90 jaar. (Michel J)
