Bronzen Tuur Van Puyvelde
DCLA meerkampers aan de slag in Dilbeek
Dilbeek, 28 juli 2019
Dit weekend trok heel wat jeugdig DCLA geweld naar Dilbeek voor de Dilbeekse meerkampen die bij gelegenheid ook het Provinciaal en het Vlaams kampioenschap vormden.
Bij de cadetten jongens waren het Jaan Verdegem en Dai Keïta die de kleuren van onze club zouden verdedigen. Voor beide is het dit jaar een eerste kennismaking met deze fysieke beproeving over twee dagen. Dai werkte deze winter zijn eerste meerkamp als cadet al af op het BK MK indoor, maar voor Jaan zou dit een eerste ervaring zijn. Beide jongens toonden veel moed want de weergoden zaten hen niet mee. Zaterdag hebben ze al hun disciplines in de regen moeten afwerken. Het polsstokspringen wat normaal op dag één op het programma stond werd zelfs naar dag twee verplaatst door de organisatie aangezien ze het onverantwoord achtten in de regenachtige omstandigheden om de jongens te laten springen. Een beslissing die alleen maar toegejuicht kon worden aangezien de aanloop van het polsstokspringen letterlijk onder water stond. Beiden toonden veel vechtlust dit weekend, en ondanks enkele tegenvallende resultaten of lichamelijke kwaaltjes werkten ze beiden toch een mooi weekend af, echte meerkampers in wording!
Marthe Nagels en Noor Koekelkoren werden gespaard van alle klimatologische grillen dankzij een gunstig uurschema. Voor beiden was het al de tweede zeskamp dit jaar na hun deelname aan de FC MK in Herentals. Beiden begonnen goed aan het weekend met puike resultaten op de korte horden. In het hoogspringen liet Marthe enkele punten liggen maar kon Noor een goede vorm tonen door haar PR te evenaren. Bij het kogelstoten verbeterde Noor haar beste prestatie van Herentals met enkele centimeters, Marthe liet er dan weer enkele liggen ten opzichte van haar vorige meerkamp. Met een kleine voorsprong op haar PR meerkamp kon Noor dus met vol vertrouwen naar dag 2 vertrekken. Marthe voelde dat ze een tandje moest bijsteken. En dat deed ze gelukkig ook. In het verspringen pakte ze stevig uit. Noor zag hoe dit gebeurde en volgde op hetzelfde elan. Na de mooie prestaties in het verspringen stond het speerwerpen op het programma. Een uitdagende proef omdat het al meermaals gebleken was dat niet altijd even makkelijk is om de speer in de grond te laten steken. Wanneer dit niet gebeurd is het aan de jury om te beslissen of de punt van de speer al dan niet eerst de grond geraakt heeft. Niet altijd een makkelijke beslissing bleek ook weer dit weekend. De wedstrijd werd afgewerkt op het zogenaamde ‘bovenveld’ waar enkele punten verloren gingen ten opzichte van Herentals. Zou dit aan veld kunnen liggen wat net iets hoger ligt dan de aanloop? Beide dames maakten zich er niet druk om en begonnen vol moed aan de afsluitende 800m. Noor zakte jammer genoeg weg in de wedstrijd waardoor ze ook wat verder wegzakt in het klassement. Marthe, voor wie de 800m een sterkere discipline is van haar meerkamp, moest haar eigen koers maken. En dat deed ze ook, al snel liep ze van de groep weg en won ze makkelijk haar reeks. Beide meisjes mogen trots zijn want ze werden beloond voor hun inspanningen met de eerste en tweede plaats in het Provinciaal klassement voor Marthe en Noor met 3084 en 2991 punten. Jammer genoeg kon dit niet op foto vastgelegd worden aangezien er niemand van het Provinciaal comité vertegenwoordigd was waardoor deze podiumceremonie niet doorgegaan is.
Voor Tuur Van Puyvelde was het uitkijken naar dit weekend. Door dit jaar enkel deel te nemen aan de wedstrijden in het voorjaar en hierna terug te focussen op technische trainingen was het moeilijk inschatten wat Tuur voor ons in petto had. Lang liet Tuur ons niet speculeren door bij de openende 100m direct naar een PR te spurten. Deze lijn kon hij jammer genoeg niet doortrekken naar het verspringen door de verslechterende weersomstandigheden. Deze omstandigheden gooiden voor de meeste proeven van de eerste dag wat roet in het eten waardoor Tuur zowel in het kogelstoten en het hoogspringen wat op zijn honger bleef zitten. Honger die nuttig gebruikt werd bij de 400m zo bleek want Tuur liep zowaar twee volle seconden sneller dan wat hij in het voorjaar toonde! Na dag één werd duidelijk dat er gestreden kon worden voor de medailles. En een strijder toonde Tuur zich. Bij de horden liep hij een mooie koers en moest hij niet te veel toegeven op zijn concurrenten. Na het discuswerpen moest hij weer wat toegeven op de concurrentie. Dit werd weer goedgemaakt bij polsstokspringen en het speerwerpen maar de strijd om de bronzen plak ging uitgevochten worden tijdens de afsluitende 1500m. Op papier zou Tuur zijn 3e plaats in het klassement moeten prijsgeven want een puntenverschil van 190 punten in zijn voordeel was niet genoeg om een achterstand van een kleine minuut toe te laten. Het gecalculeerde verschil mocht dus een halve minuut worden om de posities in het klassement te behouden. Een uitdaging die tactisch aangepakt moest worden door verstandig te lopen en het verschil met kapers nauwlettend in de gaten te houden. Door een prima uitvoering kon Tuur het verschil beperken tot amper 24 seconden wat een stevig PR was en ook betekende dat de derde plaats in het klassement binnen was. Met een eindresultaat van 6127 punten over tien disciplines verbetert hij zijn prestatie en clubrecord van vorig jaar (op deze zelfde wedstrijd) maar liefst met net geen 1000 punten! De 3e plaats van het Vlaams kampioenschap en de provinciale titel neemt hij er met plezier bij.
Nog eervolle vermeldingen gaan naar Marie en Louis Coeckelberghs bij de benjamins, Eva Jaspers bij de miniemen en Friedhelm Dreckmeier bij de masters.
De volledige uitslag van deze meerkampen kan je hier bekijken.
Marthe Nagels en Noor Koekelkoren werden gespaard van alle klimatologische grillen dankzij een gunstig uurschema. Voor beiden was het al de tweede zeskamp dit jaar na hun deelname aan de FC MK in Herentals. Beiden begonnen goed aan het weekend met puike resultaten op de korte horden. In het hoogspringen liet Marthe enkele punten liggen maar kon Noor een goede vorm tonen door haar PR te evenaren. Bij het kogelstoten verbeterde Noor haar beste prestatie van Herentals met enkele centimeters, Marthe liet er dan weer enkele liggen ten opzichte van haar vorige meerkamp. Met een kleine voorsprong op haar PR meerkamp kon Noor dus met vol vertrouwen naar dag 2 vertrekken. Marthe voelde dat ze een tandje moest bijsteken. En dat deed ze gelukkig ook. In het verspringen pakte ze stevig uit. Noor zag hoe dit gebeurde en volgde op hetzelfde elan. Na de mooie prestaties in het verspringen stond het speerwerpen op het programma. Een uitdagende proef omdat het al meermaals gebleken was dat niet altijd even makkelijk is om de speer in de grond te laten steken. Wanneer dit niet gebeurd is het aan de jury om te beslissen of de punt van de speer al dan niet eerst de grond geraakt heeft. Niet altijd een makkelijke beslissing bleek ook weer dit weekend. De wedstrijd werd afgewerkt op het zogenaamde ‘bovenveld’ waar enkele punten verloren gingen ten opzichte van Herentals. Zou dit aan veld kunnen liggen wat net iets hoger ligt dan de aanloop? Beide dames maakten zich er niet druk om en begonnen vol moed aan de afsluitende 800m. Noor zakte jammer genoeg weg in de wedstrijd waardoor ze ook wat verder wegzakt in het klassement. Marthe, voor wie de 800m een sterkere discipline is van haar meerkamp, moest haar eigen koers maken. En dat deed ze ook, al snel liep ze van de groep weg en won ze makkelijk haar reeks. Beide meisjes mogen trots zijn want ze werden beloond voor hun inspanningen met de eerste en tweede plaats in het Provinciaal klassement voor Marthe en Noor met 3084 en 2991 punten. Jammer genoeg kon dit niet op foto vastgelegd worden aangezien er niemand van het Provinciaal comité vertegenwoordigd was waardoor deze podiumceremonie niet doorgegaan is.
Voor Tuur Van Puyvelde was het uitkijken naar dit weekend. Door dit jaar enkel deel te nemen aan de wedstrijden in het voorjaar en hierna terug te focussen op technische trainingen was het moeilijk inschatten wat Tuur voor ons in petto had. Lang liet Tuur ons niet speculeren door bij de openende 100m direct naar een PR te spurten. Deze lijn kon hij jammer genoeg niet doortrekken naar het verspringen door de verslechterende weersomstandigheden. Deze omstandigheden gooiden voor de meeste proeven van de eerste dag wat roet in het eten waardoor Tuur zowel in het kogelstoten en het hoogspringen wat op zijn honger bleef zitten. Honger die nuttig gebruikt werd bij de 400m zo bleek want Tuur liep zowaar twee volle seconden sneller dan wat hij in het voorjaar toonde! Na dag één werd duidelijk dat er gestreden kon worden voor de medailles. En een strijder toonde Tuur zich. Bij de horden liep hij een mooie koers en moest hij niet te veel toegeven op zijn concurrenten. Na het discuswerpen moest hij weer wat toegeven op de concurrentie. Dit werd weer goedgemaakt bij polsstokspringen en het speerwerpen maar de strijd om de bronzen plak ging uitgevochten worden tijdens de afsluitende 1500m. Op papier zou Tuur zijn 3e plaats in het klassement moeten prijsgeven want een puntenverschil van 190 punten in zijn voordeel was niet genoeg om een achterstand van een kleine minuut toe te laten. Het gecalculeerde verschil mocht dus een halve minuut worden om de posities in het klassement te behouden. Een uitdaging die tactisch aangepakt moest worden door verstandig te lopen en het verschil met kapers nauwlettend in de gaten te houden. Door een prima uitvoering kon Tuur het verschil beperken tot amper 24 seconden wat een stevig PR was en ook betekende dat de derde plaats in het klassement binnen was. Met een eindresultaat van 6127 punten over tien disciplines verbetert hij zijn prestatie en clubrecord van vorig jaar (op deze zelfde wedstrijd) maar liefst met net geen 1000 punten! De 3e plaats van het Vlaams kampioenschap en de provinciale titel neemt hij er met plezier bij.
Nog eervolle vermeldingen gaan naar Marie en Louis Coeckelberghs bij de benjamins, Eva Jaspers bij de miniemen en Friedhelm Dreckmeier bij de masters.
De volledige uitslag van deze meerkampen kan je hier bekijken.
Arne
